مدرسه موسیقی رنگاهنگ

مهسا شهبازیان

غیرفعال

کارشناسی نوازندگی قانون از دانشگاه هنر تهران
زیر نظر استاد پریچهر خواجه
همچنین اساتید کوروش متین،رضا پرویززاده،محمدرضا ابراهیمی و …
شرکت در کلاس آهنگسازی توسط استاد کیاوش صاحب‌نسق.
‎همکاری ارکستر مجلسی علیرضا مشایخی، آنسامبل متاایکس ، گروه‌های تیدا،چریکه،سنا،صنم،رستاک

‎ اجرا در کشورهای ارمنستان،آلمان،سلیمانیه(عراق)

‎شرکت دردوره سوم ،چهارم و پنجم فستیوال کلاسیک تا معاصر و شرکت در چهار دوره جشنواره فجر در سال های ٨٩،٩٠،٩١،٩٢ همراه با ارکستر نو و ارکستر مجلسی علیرضا مشایخی

‎چندین اجرا در مرکز فرهنگی سفارت ترکیه (یونس امره)به صورت تکنوازی و گروه نوازی

‎تجربه ساز زدن و یادگیری تکنیک نوازندگی در کنار Julian jalal eddine weiss و همچنین افتخارآشنایی با موسیقی تصوف در کنار آن استاد .

‎نوازندگی در آلبوم کاکتوس سفید به آهنگسازی
‎علیرضا مشایخی

‎شرکت در کلاس های هنرستان موسیقی در شهر استانبول و بررسی تکنیک های سازی بین دو فرهنگ.
‎شرکت در مستر کلاس نوازنده شهیر ساز قانون گکسل باکتاگیر -مهر ٩۵
‎شرکت در کلاس‌های Muslum Karaduman در کشور ترکیه پاییز
۲۰۱۷
اجرا در چهارمین فستیوال بین‌المللی فیلم سلیمانیه همراه با گروه رستاک اکتبر ۲۰۱۹

قانون

قانون یک ساز است متعلق به خانوادهٔ قدیمی سیتار (Cythare)، که در سده‌های میانه تحت عنوان Canon یا miocanon به اروپا برده شد. این ساز دارای یک جعبهٔ چوبی به شکل ذوزنقه‌است که به وسیلهٔ دو انگشت سبابه و دو مضراب (که میان حلقه‌ای که به انگشت کرده‌اند و خود انگشت قرار می‌گیرند) نواخته می‌شود.

در بخش‌های سازشناسی متون کهن موسیقی به‌سازی سه گوش، بیرون ساعد، با سطحی مجرد تنها، دارای هفتاد و دو وتر آن یک کوک می‌گرفته با تاری از ابریشم و گاه از روده و گاه از مفتول سیم اشارت رفته‌است که همانند چنگ نواخته می‌شده‌است. قانون از سازهایی است که از کهن در موسیقی ایرانی به کار می‌رفته و توانایی بیان گوشه‌های موسیقی ایرانی را دارد؛ ولی مدت مدیدی است که در سرزمین ما ناشناخته مانده، در حالی که در کشورهای همجوار سال‌ها است که از این ساز استفاده شده‌است. کمابیش از نیم قرن پیش تا کنون، موسیقی‌دانان ایرانی به اجرای این ساز روی آورده‌اند.

برخی اختراع این ساز را به افلاطون نسبت می‌دهند و عده‌ای بر این باور اند که مخترع این ساز فارابی است و برخی دیگر می‌گویند منشأ آن خراسان بوده و در قرن سیزدهم (میلادی) در موصل پیدا شده، هر چند هیچ‌یک از این نظردهندگان دلیل بر ادعای خود ندارند. واقعیت این است که در فرهنگ کلاسیک شرق، ردی از سازهای خانوادهٔ سیتار پیدا نشده و سرچشمهٔ قانون نیز، مانند سرچشمهٔ بسیاری از سازهای دیگر، تاریک مانده‌است. آنچه بیش‌تر محتمل می‌رسد این که قانون از سرزمین‌های خاور نزدیک به اروپا رسیده و در کشورهای اروپایی با مکانیزه کردن آن، بزرگ‌ترین ساز کلاویه‌دار سیمی را ساخته و پرداخته‌اند…

قانون را باید سازی از اوایل اسلام دانست. ترک‌ها، زمانی چند این ساز را فراموش کرده بودند، اما از زمان محمود دوم (۱۸۹۹–۱۸۰۸)، عمر افندی، آن را از شام به ترکیه آورد و به سرعت میان مردم رواج یافت.

فارابی این ساز را هزار سال پیش، به صورت ۴۵ سیمی اختراع و در کتاب خود «الموسیقی الکبیر» بیان کرده‌است. صفی الدین آن را «نزهه» نامیده‌است. امروزه در سراسر آفریقا و آسیا، ساز قانون از زدهٔ سازهای سنتی و هنری اعراب به‌شمار می‌رود.