مدرسه موسیقی رنگاهنگ

کیومرث طالبی

غیرفعال

کیومرث طالبی متولد ۱۳۷۲
شروع فعالیت با ساز گیتار الکتریک و بعد از آن گیتار باس نزد بابک ریاحی پور
فراگیری علوم کمپوزیسیون (هارمنی کنترپوان فرم ارکستراسیون مبانی اهنگ سازی تاریخ موسیقی)سلفژ و پیانو
نزد استاد مصطفی کمال پورتراب به عنوان اخرین شاگرد ایشان و ادامه دروس نزد اساتیدی چون کیاوش صاحب نسق ، ژان لویی فبر ، آلن بلکین و موسیقی فیلم نزد ساسان محبی
عضو کانون آهنگ سازان فرانسه
ترجمه چند کتاب در زمینه کمپوزیسیون به فارسی
تجربه تدریس در
آموزشگاه های کوک
مدرسه موسیقی رنگآهنگ
دپارتمان آزاد دانشگاه هنر
و برگزاری چند کارگاه تئوری موسیقی و هارمنی

گیتار باس، هارمونی، سلفژ

گیتار باس (به انگلیسیBass Guitar) نوعی ساز زهی است که صدایش به‌وسیلهٔ یک تقویت‌کنندهٔ الکتریکی (آمپلی‌فایِر) تقویت می‌شود. این ساز که برای تولید صداهایی با فرکانس و تُنِ پایین استفاده می‌شود.

از نظر ظاهری بسیار شبیه به گیتار الکتریک است، با این تفاوت که بدنهٔ بزرگ‌تری دارد، دسته و میزان‌بندی‌اش بلندتر است، و معمولاً دارای چهار سیم (و گاهی پنج یا شش) است که از نظر تُن، یک اُکتاو پایین‌تر از گیتار الکتریک، در محدودهٔ بیس کوک می‌شود. گیتار بیس، هم می‌تواند دارای پرده‌بندی باشد و هم نباشد، اما در اکثر موسیقی‌های عامه‌پسند، بیس‌های پرده‌بندی‌شده رایج‌اند. علاوه بر این‌ها، گیتار بیس آکوستیک توخالی نیز ساخته شده‌است.

از حدود سال ۱۹۵۰ به بعد، در موسیقی‌های راک و پاپ، گیتار بیس به‌صورت وسیعی جایگزین کنترباس شد و تولید صداهایی با تُن پایین را برعهده گرفت.[۱] همچنین گیتار بیس به صورت تکی، در موسیقی‌های جاز، لاتین، فانک و فلامنکو استفاده می‌شود.