مدرسه موسیقی رنگاهنگ

نیما جوزی

غیرفعال

نیما جوزی متولد ١٣۶۶ در تهران، آغاز نوازندگى ساز نى از ۶ سالگى و از ٧ سالگى به محضر استاد محمد موسوى راه پیدا کرد و شیوه ى استاد و ردیف استاد مرحوم محمود کریمى را با ایشان نواخت. او نیز ردیف استاد ابوالحسن صبا و استاد عبداله خان دوامى را نزد استاد حسن ناهید و استاد عبدالنقى افشارنیا فرا گرفت و در دانشگاه تهران از محضراستادان داریوش طلایى ، سیامک جهانگیرى و رضا پرویززاده نیز بهره برد.از جمله دیگر فعالیتهاى او:
فارغ التحصیل هنرستان سوره و دانشکده عالى موسیقى،دانشجوى مقطع کارشناسى ارشد موسیقى ایرانى در دانشگاه هنرهاى زیباى تهران، نوازندگى آثار متعدد موسیقى ایرانى با گروهها و ارکسترهاى مختلف و برگزارى کنسرتهاى داخلى و خارجى از جمله : کنسرت آلبوم “سیر”به آهنگسازى مسعود شعارى و تنظیم کریستف رضاعى ، به رهبرى بردیا کیارس،کنسرت بزرگداشت پرویز تناولى به آهنگسازى کریستف رضاعى و رهبرى مازیار یونسى، همکارى در کنسرت یورش به آهنگسازى سیامک آقایى، کنسرت با ژان دورینگ در فستیوالهاى متعدد در کشورهاى فرانسه ، سوییس و ایتالیا،به خوانندگى مظفر شفیعى، شرکت در فستیوال ۴٠٢٠ در شهر لینز اتریش و همکارى در پروژه هاى مختلف با نادر مشایخى، هشیار خیام، آیدین صمیمى مفخم
فراگیرى دروس آهنگسازى نزد اساتید کیاوش صاحب نسق، سیاوش بیضایى ،مسعود ابراهیمى و کارن کیهانى

نی

نی هفت‌بند از گیاه نی ساخته می‌شود. برای ساخت این گونه نی آن را طوری برش می دهند که از سر تا ته آن شامل هفت بند شود و اخیراً به صورت مصنوعی (نی اصلاح شدهٔ مصنوعی) نیز ساخته شده‌است. نی هفت بند یا به اصطلاح نی متشکل از ۵ سوراخ در جلو و یک سوراخ در پشت آن است که توسط انگشتان دوم و چهارم از یک دست و انگشتان اول تا چهارم از دست دیگر پوشیده می‌شوند.

به‌طور کلی نی را با جا گرفتن بین دو دندان نیش و گرد کردن زبان در پایین و پشت آن می‌نوازند همچنین جمشید عندلیبی زبان را در بالا می‌گذارد. سخت‌ترین کار در ساز نی درآوردن صدای آن است و انگشت گذاری آن ساده است. از استادان می‌توان نایب اسدالله اصفهانی، حسین یاوری، حسن کسایی، حسین عمومی، جمشید عندلیبی، محمد موسوی، حسن ناهید، محمد علی کیانی نژاد و عبدالنقی افشارنیا را نام برد.

وسعت صدای آن به دو اکتاو و نیم می‌رسد. نی پنج منطقه صوتی (رجیستر) دارد که هر یک از آن‌ها با نحوه دمیدن هوا در نی قابل انتخاب است. این مناطق صوتی عبارتند از:

  • بم

نت‌های دو (دست بسته)، ر (سوراخ ۱ سر نی آزاد)، می (سوراخ ۱ و ۲ آزاد)، فا (سوراخ ۱ و ۲ و ۳ آزاد)، فا# (سوراخ ۱ و ۲ و ۳ و ۴ آزاد)، سل (سوراخ ۱ و ۲ و ۳ و ۴ و ۵) لا (دست باز). نت سی در این اکتاو وجود ندارد ولی نوازنده‌ها قادر به اجرای سی بمل با لب هستند.

  • اوج

دقیقاً همانند بم اما یک اکتاو بالاتر. دو نت آخر (سل و لا) با غیث مشترک است.

  • غیث

نت‌های سل (دست بسته)، لا (سوراخ ۱ سر نی آزاد)، سی (سوراخ ۱ و ۲ آزاد)، دو (سوراخ ۱ و ۲ و ۳ آزاد)، دو# (سوراخ ۱ و ۲ و ۳ و ۴ آزاد)، ر (سوراخ ۱ و ۲ و ۳ و ۴ و ۵)، می (دست باز).

  • پس غیث (تا فا)

دقیقاً همانند بم و اوج اما یک اکتاو بالاتر از اوج و دو اکتاو بالاتر از بم. سه نت اول (دو، ر و می) با غیث مشترک است. امکان اجرای نت آخر (لا = دست باز) معمولاً وجود ندارد و حتی نت سل نیز در نی‌های کوچک نامفهوم شنیده می‌شود.

برعکس سازهای دیگر، نی کوک ندارد و برای کوک‌های مختلف سازهای متفاوت ساخته می‌شود. به‌طوری‌که Do بلندترین و Do با هفت فاصله کوتاهترین نی هستند. کوک نی به این معناست که اگر در حالت بم اگر سوراخ پشت نی را بگیریم و بدمیم. . صدای حاصله بر اساس دیاپازون هر نتی که بود آن نت کوک نی است. مثلاً اگر صدای حاصله نت سل باشد می‌گوییم این نی «سل کوک» است.